Ψαλμος 101
Ψαλμος 101 Κυριε,εισακουσον της προσευχης μου,και η κραυγη μου προς σε ελθετω.μη αποστρεψης το προσωπον σου απ' εμου εν η αν ημερα θλιβωμαι κλινον προς με το ους σου'εν η αν ημερα επικαλεσωμαι σε,ταχυ επακουσον μου.οτι εξελιπον ωσει καπνος αι ημεραι μου,και τα οστα μου ωσει φρυγιον συνεφρυγησαν.επληγην ωσει χορτος και εξηρανθη η καρδια μου,οτι επελαθομην του φαγειν τον αρτον μου.απο φωνης του στεναγμου μου εκολληθη το οστουν μου τη σαρκι μου.ωμοιωθην πελεκανι ερημικω,εγενηθην ωσει νυκτικοραξ εν οικοπεδω.ηγρυπνησα και εγενομην ως στρουθιον μοναζον επι δωματος.ολην την ημεραν ωνειδιζον με οι εχθροι μου,και οι επαινουντες με κατ' μου ωμνυον.οτι σποδον ωσει αρτον εφαγον και το πομα μου μετα κλαθμου εκιρνων απο προσωπου της οργης σου και του θυμου σου,οτι επαρας κατερραξας με.αι ημεραι μου ωσει σκια εκλιθησαν,καγω ωσει χορτος εξηρανθην.συ δε,Κυριε,εις τον αιωνα μενεις,και το μνημοσυνον σου εις γενεαν και γενεαν.συ αναστας οικτειρησεις την Σιων,οτι καιρος του οικτειρησαι αυτην,ο