Ψαλμος 102
Ψαλμος 102 Ευλογει η ψυχη μου,τον Κυριον και παντα τα εντος μου,το ονομα το αγιον αυτου'ευλογει,η ψυχη μου,τον Κυριον και μη επιλανθανου πασας τας ανταποδοσεις αυτου'τον ευιλατευοντα πασας τας ανομιας σου,τον ιωμενον πασας τας νοσους σου'τον λυτρουμενον εκ φθορας την ζωην σου,τον στεφανουντα σε εν ελεει και οικτιρμοις'τον εμπιπλωντα εν αγαθοις την επιθυμιαν σου,ανακαινισθησεται ως αετου η νεοτις σου.ποιων ελεημοσυνας ο Κυριος και κριμα πασι τοις αδικουμενοις.εγνωρισε τας οδους αυτου τω Μωυσει,τοις υιοις Ισραηλ τα θεληματα αυτου.οικτιρμων και ελεημων ο Κυριος,μακροθυμος και πολυελεος'ουκ εις τελος οργισθησεται,ουδε εις τον αιωνα μηνιει.ου κατα τας ανομιας ημων εποιησεν ημιν,ουδε κατα τας αμαρτιας ημων ανταπεδωκεν ημιν,οτι κατα το υψος του ουρανου απο της γης εκραταιωσε Κυριος το ελεος αυτου επι τους φοβουμενους αυτον'καθοσον απεχουσιν ανατολαι απο δυσμων,εμακρυνεν αφ' ημων τας ανομιας ημων.καθως οικτειρει πατηρ υιους,ωκτειρησε Κυριος τους φοβουμενους αυτον&