Παναγία Αγιοταφίτισσα

Ψαλμος 73 Ινατι ο Θεος,απωσω,εις τελος;ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου;μνησθητι της συναγωγης σου,ης εκτησω απ'αρχης'ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου,ορος Σιων τουτο,ο κατεσκηνωσας εν αυτω.επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος,οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου.και ενεκαυχησοντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου,εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν.ως εις την εξοδον υπερανω,ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι τω αυτω εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην.ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστητιον σου,εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου.ειπαν εν τη καρδια αυτων αι συγγενειαι αυτων επι το αυτο'δευτε και καταπαυσωμεν πασας τας εορτας του Θεου από της γης.τα σημεια αυτων ουκ ειδομεν,ουκ εστιν ετι προφήτης,και ημας ου γνωσεται ετι.εως ποτε,ο Θεος,ονειδιει ο εχθρος,παροξυνει ο υπενάντιος το ονομα σου εις τελος;ινατι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος

Ψαλμος 72 Ως αγαθος ο Θεος τω Ισραηλ,τοις ευθεσι τη καρδια.εμου δε παρα μικρον εσαλευθησαν οι ποδες,παρ'ολιγον εξεχυθη τα διαβηματα μου.οτι εζηλωσα επι τοις ανομοις ειρηνην αμαρτωλών θεωρων.οτι ουκ εστιν ανανευσις εν τω θανατω αυτων και στερεωμα εν τη μαστιγι αυτων.εν κοποις ανθρωπων ουκ εισι και μετα ανθρωπων ου μαστιγωθησονται.δια τουτο εκρατησεν αυτους η υπερηφανια αυτων εις τελος,περιεβαλοντο αδικιαν και ασεβειαν εαυτων.εξελευσεται ως εκ στεατος η αδικια αυτων,διηλθον εις διαθεσιν καρδιας.διενοηθησαν και ελαλησαν εν πονηρια,αδικιαν εις το υψος ελαλησαν.εθεντο εις ουρανον το στομα αυτων,και η γλωσσα αυτων διηλθεν επι της γης δια τουτο επιστρεψει ο λαος μου ενταύθα,και ημεραι πληρεις ευρεθησονται εν αυτοις.και ειπαν πως εγνω ο Θεος?και ει εστι γνώσις εν τω Υψιστω?ιδου ουτοι οι αμαρτωλοι και ευθηνουντες΄εις τον αιωνα κατεσχον πλουτου.και ειπα΄αρα ματαιως εδικαιωσα την καρδιαν μου και ενιψαμην εν αθωοις τας χειρας μου΄και εγενομην μεμαστιγωμενος ολην την ημεραν,και ο ελεγχος μ