Ψαλμος 73
Ινατι ο Θεος,απωσω,εις τελος;ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου;μνησθητι της συναγωγης σου,ης εκτησω απ'αρχης'ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου,ορος Σιων τουτο,ο κατεσκηνωσας εν αυτω.επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος,οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου.και ενεκαυχησοντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου,εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν.ως εις την εξοδον υπερανω,ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι τω αυτω εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην.ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστητιον σου,εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου.ειπαν εν τη καρδια αυτων αι συγγενειαι αυτων επι το αυτο'δευτε και καταπαυσωμεν πασας τας εορτας του Θεου από της γης.τα σημεια αυτων ουκ ειδομεν,ουκ εστιν ετι προφήτης,και ημας ου γνωσεται ετι.εως ποτε,ο Θεος,ονειδιει ο εχθρος,παροξυνει ο υπενάντιος το ονομα σου εις τελος;ινατι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος;ο δε Θεος βασιλευς ημων προ αιωνων,ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης.συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν,συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος.συ συνεθλασας την κεφαλην του δράκοντος,εδωκας αυτόν βρωμα λαοις τοις αιθιοψι.συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους,συ εξηρανας ποταμους Ηθαμ.ση εστιν η ημερα,και ση εστιν η νυξ,συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον.συ εποιησας παντα τα ωραια της γης θερος και εαρ,συ επλασας αυτά.μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισε τον Κυριον, και λαος αφρων παρωξυνε το ονομα σου.μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι,των ψυχων των πένητων σου μη επιλαθη εις τελος.επιβλεψον εις την διαθηκην σου,οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων.μη αποστραφητω τεταπεινωμενος και κατησχυμενος πτωχος και πενης αινεσουσι το ονομα σου.αναστα, ο Θεος,δικασον την δικην σου μνησθητι του ονειδισμου σου του υπο αφρονος ολην την ημεραν.μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου'η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου