ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Ο Θεος πλούσιος ων εν ελεει, δια την πολλην αγαπην αυτου ην ηγαπησεν ημασ, και οντας ημας νεκρους τοις παραπτωμασι συνεζωοποιησε τω Χριστω [Εφεσ. β΄4 ]

Ο απειρος Θεος είναι πλούσιος εις αγαπην. εις ελεος, εις ευσπλαγχνιαν. και επιεικειαν. Μετρον δε της αγαπης του είναι εργον της σωτηριας του κοσμου.Ημπορουσε βεβαια ο παντοδύναμος Θεος να αδιαφορηση δια τον αποστατην ανθρωπον. να παυση να σκεπτεται δι΄αυτον . ακομη όμως και να κτυπηση και τιμωρηση την ασεβη και αυθαδη αποστασιαν του.Εν τουτοις,ενω οι ανθρωποι ησαν νεκροι κατά την ψυχην ενεκα των αμαρτιων των,η αγαπη του Θεου ελαβε τοσον ενδιαφερον,ωστε δεν εδιστασε και τον Υιον του τον μονογενή να στειλη και εις θανατον να τον παραδωση. Εις το προσωπον του Κυριου ετιμωρηθη η αμαρτια του κοσμου και διδεται εις ολους η σωτηρια και η ζωη. Όταν δε ο Θεος ανεστησε τον Υιον του, εις το προσωπον εζωοποιησε και ανιστα εις νεαν ζωην ολους οσοι πιστευουν εις τον Υιον του. Δεν ημπορεί λοιπον να υπαρξη μεγαλυτερα και πλουσιωτερα αγαπη από αυτην που εδειξεν ο Θεος εις τον κοσμον.