Ψαλμος 31
Μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι.μακαριος ανηρ, ω ου μη λογισηται Κυριος αμαρτιαν, ουδε εστιν εν τω στοματι αυτου δολος. ότι εσιγησα, επαλαιωθη τα οστα μου από του κραζειν με ολην την ημεραν.οτι ημερας και νυκτος εβαρυνθη επ΄εμε η χειρ σου, εστραφην εις ταλαιπωριαν εν τω εμπαγηναι με ακανθαν. την αμαρτιαν μου εγνωρισα και την ανομιαν μου ουκ εκαλυψα ειπα εξαγορευσω κατ΄εμου την ανομιαν μου τω Κυριω και συ αφηκας την ασεβειαν της καρδιας μου.υπερ ταυτης προσευξεται προς σε πας οσιος εν καιρω ευθετω πλην εν κατακλυσμω υδατων πολλων προς αυτόν ουκ εγγιουσι.συ μου ει καταφυγή από θλίψεως της περιεχουσης με το αγαλλιαμα μου, λυτρωσαι με από των κυκλωσαντων με.συνετιω σε και συμβιβω σε εν οδω ταυτη, η πορευση, επιστηριω επι σε τους οφθαλμούς μου.μη γινεσθε ως ιππος και ημιονος,οις ουκ εστι συνεσις εν κημω και χαλινω τας σιαγονας αυτων αγξαις των μη εγγιζοντων προς σε.πολλαι αι μαστιγες του αμαρτωλου,τον δε ελπιζοντα επι Κυριον ελεος κυκλωσει.ευφρανθητε επι Κυριον και αγαλλιασθε,δικαιοι,και καυχάσθε,παντες οι ευθεις τη καρδια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου