Ψαλμοσς 36

Ψαλμος 36

Μη παραζηλου εν πονηρευομενοις μηδε ζηλου τους ποιουντας την ανομιαν.οτι ωσει χορτος ταχυ αποξηρανθησονται και ωσει λαχανα χλοης ταχυ αποπεσουνται.ελπισον επι Κυριον και ποιει χρηστοτητα και κατασκηνου την γην,και ποιμανθηση επι τω πλουτω αυτης.κατατρυφησον του Κυριου,και δωσει σοι τα αιτήματα της καρδιας σου.αποκαλυψον προς Κυριον την οδον σου και ελπισον επ' αυτόν και αυτος ποιησει.και εξοισει ως φως  την δικαιοσυνην σου και το κριμα σου ως μεσημβριαν.υποταγηθι τω Κυριω και ικετευσον αυτόν μη παραζηλου εν τω κατευοδουμενω εν τη οδω αυτου εν ανθρωπω ποιουντι παρανομιαν.παυσαι από οργης και εγκαταλιπε θυμον,μη παραζωηλου ώστε πονηρευεσθαι.οτι οι πονηρευομενοι εξολοθρευθησονται,οι δε υπομένοντες τον Κυριον αυτοι κληρονομισουσι γην.και ετι ολιγον και και ου μη υπαρξη ο αμαρτωλος και ζητήσεις τον τοπον αυτου και ου μη ευρης.οι δε πραεις κληρονομησουσι γην και κατατρυφησουσιν επι πληθει ειρηνης.παρατηρησεται ο αμαρτωλος τον δικαιον και βρυξει επ΄αυτον τους οδοντας αυτου.ο δε Κυριος εκγελασεται αυτον,οτι προβλεπει ότι ηξει η ημερα αυτου.ρομφαιαν εσπασαντο οι αμαρτωλοι,ενετειναν τοξον αυτων του καταβαλειν πτωχον και πενητα,του σφαξαι τους ευθεις τη καρδια.η ρομφαια αυτων εισελθοι εις τας καρδιας αυτων και τα τοξα αυτων συντριβειη.κρεισσον ολιγον τω δικαιω υπερ πλουτον αμαρτωλών πολυν.οτι βραχίονες αμαρτωλών συντριβησονται,υποστηριζει δε τους δικαιους ο Κυριος.γινωσκει Κυριος τας οδους των αμωμων,και η κληρονομια αυτων εις τον αιωνα εσται.ου κατεσχυνθησονται εν καιρω πονηρω και εν ημεραις λιμου χορτασθησονται.οτι οι αμαρτωλοι απολουνται,οι δε εχθροι του Κυριου αμα τω δοξασθηναι αυτους και υψωθηναι εκλειποντες ωσει καπνος εξελιπον.δανειζεται ο αμαρτωλος και ουκ αποτισει,ο δε δικαιος οικτειρει και διδωσιν.οτι οι ευλογούντες αυτόν κληρονομησουσι γην,οι δε καταρωμενοι αυτόν εξολοθρευθησονται.παρα Κυριου τα διαβηματα ανθρωπου κατευθηνεται,και την οδον αυτου θελησει σφοδρα.οταν πεση,ου καταρραχθησεται,οτι Κυριος αντιστηριζει χειρα αυτου.νεωτερος εγενομην και γαρ εγηρασα και ουκ ειδον δικαιον εγκαταλελειμενον,ουδε το σπερμα αυτου ζητουν αρτους.ολην την ημεραν ελεει και δανειζει ο δικαιος και το σπερμα αυτου εις ευλογιαν εσται.εκκλινον από κακου και ποιησον αγαθον και κατασκηνου εις αιωνα αιωνος.οτι Κυριος αγαπα κρισιν και ουκ εγκαταλειψει τους οσιους αυτου,εις τον αιωνα φυλαχθησονται΄ ανομοι δε εκδιωχθησονται,και σπερμα ασεβων εξολοθρευθησονται.δικαιοι δε κληρονομησουσι γην και κατασκηνωσουσιν εις αιωνα αιωνος επ΄αυτης.στομα δικαιου μελετησει σοφιαν, και η γλωσσα αυτου λαλησει κρισιν.ο νομος του Θεου αυτου εν καρδια αυτου,και ουχ υποσκελισθησεται τα διαβηματα αυτου.κατανοει ο αμαρτωλος τον δικαιον και ζητει του θανατωσαι αυτόν.ο δε Κυριος ου μη εγκαταλιπη αυτόν εις τας χειρας αυτου,ουδε μη καταδικασηται αυτον,οταν κρινηται αυτω.υπομεινον τον Κυριον και φυλλαξον την οδον αυτου,και υψωσει σε του κατακληρονομησαι γην'εν τω εξολοθρευεσθαι αμαρτωλούς οψει.ειδον τον ασεβη υπερυψουμενον και επαιρομενον ως τας κεδρους του λιβανου.και παρηλθον,και ιδου ουκ ην,και εζητησα αυτόν,και ουχ ευρεθη ο τοπος αυτου.φυλασσε ακακιαν και ιδε ευθυτητα,οτι εστιν εγκαταλειμμα ανθρωπω ειρηνικω.οι δε παρανομοι εξολοθρευθησονται επι το αυτό,τα εγκαταλειμματα των ασεβων εξολοθρευθησονται.σωτηρια δε των δικαιων παρα Κυριου,και υπερασπιστης αυτων εστιν εν καιρω θλίψεως.και βοηθησει αυτοις Κυριος και ρυσεται αυτους και εξελειται αυτους εξ αμαρτωλών και σωσει αυτους,οτι ηλπισαν επ' αυτόν.