Ψαλμος 68

Ψαλμος 68

Σωσον με,ο Θεος,οτι εισηλθοσαν υδατα εως ψυχης μου.ενεπαγην εις ιλυν βυθου,και ουκ εστιν υποστασις ηλθον εις τα βαθη της θαλασσης και καταιγις κατεποντισε με.εκοπιασα κραζων εβραγχιασεν ο λαρυγξ μου,εξελιπον οι οφθαλμοι μου από του ελπιζειν με επι τον Θεον μου.επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου οι μισουντες με δωρεαν,εκραταιωθησαν οι εχθροι μου οι εκδιώκοντες με αδικως α ουχ ηρπαζων,τοτε απετιννυον.ο Θεος συ εγνως την αφροσυνην μου,και αι πλημμελειαι μου από σου ουκ απεκρυβησαν.μη αισχυνθειησαν επ'εμε οι υπομενωντες σε,Κυριε,Κυριε των δυναμεων μηδε εντραπειησαν επ'εμε οι ζητούντες σε,ο Θεος του ισραηλ.οτι ενεκα σου υπηνεγκα ονειδισμον,εκαλυψεν εντροπή το προσωπον μου.απηλλοτριωμενος εγενηθην τοις αδελφοις μου και ξενος τοις υιοις της μητρος μου.οτι ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με,και οι ονειδισμοι των ανειδιζοντων σε επεπεσον επ'εμε.και συνεκαλυψα εν νηστεια την ψυχην μου,και εγενηθη εις ονειδισμούς εμοι.και εθεμην το ενδυμα μου σακκον,και εγενομην αυτοις εις παραβολην.κατ'εμου ηδολεσχουν οι καθημενοι εν πυλαις,και εις εμε εψαλλον οι πινοντες οινον.εγω δε τη προσευχη μου προς σε,Κυριε.καιρος ευδοκιας,ο Θεος,εν τω πληθει του ελεους σου επακουσον μου εν αληθεια της σωτηριας σου.σωσον με από πηλου,ινα μη εμπαγω ρυσθειην εκ των μισουντων με και εκ των βαθεων των υδατων.μη με καταποντισατω καταιγις υδατος,μηδε καταπιετω με βυθος,μηδε συσχετω επ'εμε φρεαρ το στωμα αυτου.εισακουσον μου,Κυριε,οτι χρηστον το ελεος σου'κατα το πληθος των οικτιρμων σου επιβλεψον επ'εμε.μη αποστρεψης το προσωπον σου από του παιδος σου,οτι θλίβομαι,ταχυ επακουσον μου.προσχες τη ψυχη μου και λυτρωσαι αυτην,ενεκα των εχθρων μου ρυσαι με.συ γαρ γινωσκεις τον ονειδισμον μου και την αισχυνην μου και την εντροπην μου'εναντιον σου παντες οι θλιβοντες με.ονειδισμον προσεδοκησεν η ψυχη μου και ταλαιπωριαν,και υπεμεινα συλλυπουμενον,και ουχ υπηρξε,και παρακαλουντας,και ουχ ευρον.και εδωκαν εις το βρωμα μου χολην και εις την διψαν μου εποτισαν με οξος.γενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και εις ανταποδοσιν και εις σκανδαλον.σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν,και τον νωτον αυτων δια παντος συγκαψον.εκχεον επ'αυτους την οργην σου,και ο θυμος της οργης σου καταλαβοι αυτους.γενηθητω η επαυλις αυτων ηρημωμενη,και εν τοις σκηνωμασιν αυτων μη εστω ο κατοικων.οτι ον συ επαταξας,αυτοι κατεδίωξαν,και επι το αλγος των τραυματων μου προσεθηκαν.προσθες ανομιαν επι τη ανομια αυτων,και μη εισελθετωσαν εν δικαιοσυνη σου.εξαλειφθητωσαν εκ βιβλου ζωντων και μετα δικαιων μη γραφητωσαν.πτωχος και αλγων ειμι εγω'η σωτηρια σου,ο Θεος,αντιλαβοιτο μου.αινεσω το ονομα του Θεου μου μετ'ωδης,μεγαλυνω αυτόν εν αινεσει.και αρεσει τω Θεω υπερ μοσχον νεον κερατα εκφεροντα και οπλας.ιδετωσαν πτωχοι και ευφρανθητωσαν'εκζητησατε τον Θεον,και ζησεται η ψυχη υμων.οτι εισηκουσε των πένητων ο Κυριος και τους πεπεδημενους αυτου ουκ εξουδενωσεν.αινεσατωσαν αυτόν οι ουρανοι και η γη,θαλασσα και παντα τα ερποντα εν αυτή.οτι ο Θεος σωσει την Σιων,και οικοδομηθησονται αι πολεις της ιουδαιας,και κατοικησουσιν εκει και κληρονομησουσιν αυτην.και το σπερμα των δουλων αυτου καθεξουσιν αυτην,και οι αγαπωντες το ονομα σου κατασκηνωσουσιν εν αυτή.