Ψαλμος 73 Ινατι ο Θεος,απωσω,εις τελος;ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου;μνησθητι της συναγωγης σου,ης εκτησω απ'αρχης'ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου,ορος Σιων τουτο,ο κατεσκηνωσας εν αυτω.επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος,οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου.και ενεκαυχησοντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου,εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν.ως εις την εξοδον υπερανω,ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι τω αυτω εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην.ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστητιον σου,εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου.ειπαν εν τη καρδια αυτων αι συγγενειαι αυτων επι το αυτο'δευτε και καταπαυσωμεν πασας τας εορτας του Θεου από της γης.τα σημεια αυτων ουκ ειδομεν,ουκ εστιν ετι προφήτης,και ημας ου γνωσεται ετι.εως ποτε,ο Θεος,ονειδιει ο εχθρος,παροξυνει ο υπενάντιος το ονομα σου εις τελος;ινατι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος...