Ψαλμος 76
Φωνη μου προς Κυριον εκεκραξα,φωνη μου προς τον Θεον,και προσεσχε μοι.εν ημερα θλίψεως μου τον Θεον εξεζητησα,ταις χερσι μου νυκτος εναντιον αυτου,και ουκ ηπατηθην'απηνηνατο παρακληθηναι η ψυχη μου.εμνησθην του Θεου και ευφρανθην'ηδολεσχησα,και ωλιγοψυχησε το πνευμα μου.προκατελαβοντο φυλακας οι οφθαλμοι μου,εταραχθην και ουκ ελαλησα.διελογισαμην ημερας αρχαιας και ετη αιωνια εμνησθην και εμελρτησα νυκτος μετα της καρδιας μου ηδολεσχουν,και εσκαλλε το πνευμα μου.μη εις τους αιωνας απωσεται Κυριος και ου προσθησει του ευδοκησαι ετι; η εις τελος το ελεος αυτου αποκοψει;συνετελεσε ρημα από γενεας εις γενεαν;μη επιλησεται του οικτειρησαι ο Θεος;η συνεξει εν τη οργη αυτου τους οικτιρμους αυτου;και ειπα'νυν ηρξαμην,αυτη η αλλοιωσις της δεξιας του Υψιστου.εμνησθην των εργων Κυριου,οτι μνησθησομαι από της αρχης των θαυμασιων σου και μελετησω εν πασι τοις εργοις σου και εν τοις επιτηδευμασι σου αδολεσχησω.ο Θεος,εν τω αγιω η οδος σου'τις Θεος μεγας ως ο Θεος ημων;συ ει ο Θεος ο ποιων θαυμασια,εγνωρισας εν τοις λαοις την δυναμιν σου'ελυτρωσω εν τω βραχιονι σου τον λαον σου,τους υιους Ιακωβ και Ιωσηφ ειδοσαν σε υδατα,ο Θεος,ειδοσαν σε υδατα και εφοβηθησαν,εταραχθησαν άβυσσοι,πληθος ηχους υδατων.φωνην εδωκαν αι νεφελαι,και γαρ τα βελη σου διαπορευονται'φωνη της βροντης σου εν τω τροχω,εφαναν αι αστραπαι σου τη οικουμενη,εσαλευθη και εντρομος εγενηθη η γη.εν τη θαλασση αι οδοι σου,και αι τριβοι σου εν υδασι πολλοις,και τα ιχνη σου ου γνωσθησονται.ωδηγησας ως προβατα τον λαον σου εν χειρι Μωυση και Ααρων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου