ΠΟΛΛΑ ανεκδοτα διηγούνται οι πατερες για τον Αββα Αγαθωνα και την πολλη αγαπη που εκρυβε στην καρδια του για τον συνανθρωπο του. Καποτε κατεβηκε στην πολι να πουληση τα πανερια του και σκονταψεεπανω σ' ένα δυστυχισμενον ανθρωπο,παραπεταμενο στο δρομο,ξενο και αρρωστο,που ως τη στιγμη εκεινη κανενας διαβατης δεν ειχε σκεφθη να τον βοηθηση. Ο Οσιος τον εσηκωσε,τον περιποιηθηκε και με τα χρηματα που πηρε από τα πανερια του ενοικιασε δωματιο και τον εβαλε μεσα.Λεγουν μαλιστα πως εμεινε αρκετο καιρο κοντα του και τον εφροντιζε,ενω συχρονως εργαζοταν για να βγαζη τα εξοδα του.Οταν πια ο ξενος εγινε εντελως καλα και ητο σε θεσι να γυριση στην πατριδα του,επεστρεψε και ο Αββας αγαθων στην αγαπημενη του ησυχια ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ παλι ,που επηγαινε στην πολι να δωση το εργοχειρο του και να προμηθευθη το λιγο ψωμακι του,βρηκε κοντα στην αγορα ένα πτωχο γερο αναπηρο.Για την αγαπη του Θεου ,Αββα, αρχισε τα παρακαλια ο γερος μολις ειδε τον Οσιο, μη με αφησης κι' εσυ αβοηθητο τον δυστυχη,παρε με κοντα σου. Ο Αββας Αγαθων τον εβαλε να καθιση διπλα του εκει που αραδιασε τα καλαθια του για να τα πουληση. ποσα λεπτα πηρες ,Αββα,τον ρωτουσε ο γερος κάθε φορα που εδινε ένα καλαθι.Τοσα του ελεγε ο Οσιος.Καλα είναι.Δεν μου αγοράζεις όμως μια μικρη πιττα, Αββα;ετσι για να δης καλο,που εχω από χθες να βραδυ να φαγω.Μετα χαρας ,ελεγε ο Οσιος και εκανε αμεσως την επιθυμια του.σε λιγο του ζητησε φρουτα, υστερα ένα γλυκο.Ετσι σε κάθε καλαθι που πουλουσε εξοδευε τα χρηματα,χαρι του προστατευομενου του,εως οτου εδωσε όλα τα καλαθια και όλα τα χρηματα ο Οσιος χωρις να του μεινη για τον εαυτο του ουτε διλεπτο.Και το σπουδαιοτερο πως το εκανε με μεγαλη προθυμια,ενω ηξερε πως ειχε να περαση τωρα τουλάχιστον μια εβδομαδα χωρις ψωμι.Αφου εδωσε και το τελευφταιο του καλαθι ετοιμαστηκε να φυγη από την αγορα.Φευγεις λοιπον;τον ρωτησε ο αναπηρος.Ναι τελειωσα πια τη δουλεια μου.Α'Ι τωρα θα κανεις αγαπη να με πας ως το σταυροδρομι κι' από κει φευγεις για την ερημο,ειπε παλι παρακαλεστικα ο παράξενος γερος.Ο αγαθωτατος Αγαθων τον φορτωθηκε στην πλατη και με πολλη δυσκολια τον μετεφερε εκει που του ζητουσε γιατι ητο κατάκοπος από την εργασια της ημερας.Σαν εφτασαν στο σταυροδρομι κι' ετοιμαστηκε αποθεση κατω το ζωντανο φορτιο του,ακουσε γλυκια φωνη να του λεγη' Ευλογημένος να εισαι, Αγαθων,απο τον Θεον και στη γη και στον ουρανο. Εσηκωσε τα ματια ο Οσιος να ιδη εκεινον που του ωμιλουσε.Ο δηθεν γερος ειχε γινει πλεον αφαντος γιατι ητο αγγελος σταλμένος από τον Θεον να δοκιμαση την αγαπη του Οσιου.
ΠΟΛΛΑ ανεκδοτα διηγούνται οι πατερες για τον Αββα Αγαθωνα και την πολλη αγαπη που εκρυβε στην καρδια του για τον συνανθρωπο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαποτε κατεβηκε στην πολι να πουληση τα πανερια του και σκονταψεεπανω σ' ένα δυστυχισμενον ανθρωπο,παραπεταμενο στο δρομο,ξενο και αρρωστο,που ως τη στιγμη εκεινη κανενας διαβατης δεν ειχε σκεφθη να τον βοηθηση.
Ο Οσιος τον εσηκωσε,τον περιποιηθηκε και με τα χρηματα που πηρε από τα πανερια του ενοικιασε δωματιο και τον εβαλε μεσα.Λεγουν μαλιστα πως εμεινε αρκετο καιρο κοντα του και τον εφροντιζε,ενω συχρονως εργαζοταν για να βγαζη τα εξοδα του.Οταν πια ο ξενος εγινε εντελως καλα και ητο σε θεσι να γυριση στην πατριδα του,επεστρεψε και ο Αββας αγαθων στην αγαπημενη του ησυχια
ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ παλι ,που επηγαινε στην πολι να δωση το εργοχειρο του και να προμηθευθη το λιγο ψωμακι του,βρηκε κοντα στην αγορα ένα πτωχο γερο αναπηρο.Για την αγαπη του Θεου ,Αββα, αρχισε τα παρακαλια ο γερος μολις ειδε τον Οσιο, μη με αφησης κι' εσυ αβοηθητο τον δυστυχη,παρε με κοντα σου.
Ο Αββας Αγαθων τον εβαλε να καθιση διπλα του εκει που αραδιασε τα καλαθια του για να τα πουληση.
ποσα λεπτα πηρες ,Αββα,τον ρωτουσε ο γερος κάθε φορα που εδινε ένα καλαθι.Τοσα του ελεγε ο Οσιος.Καλα είναι.Δεν μου αγοράζεις όμως μια μικρη πιττα, Αββα;ετσι για να δης καλο,που εχω από χθες να βραδυ να φαγω.Μετα χαρας ,ελεγε ο Οσιος και εκανε αμεσως την επιθυμια του.σε λιγο του ζητησε φρουτα, υστερα ένα γλυκο.Ετσι σε κάθε καλαθι που πουλουσε εξοδευε τα χρηματα,χαρι του προστατευομενου του,εως οτου εδωσε όλα τα καλαθια και όλα τα χρηματα ο Οσιος χωρις να του μεινη για τον εαυτο του ουτε διλεπτο.Και το σπουδαιοτερο πως το εκανε με μεγαλη προθυμια,ενω ηξερε πως ειχε να περαση τωρα τουλάχιστον μια εβδομαδα χωρις ψωμι.Αφου εδωσε και το τελευφταιο του καλαθι ετοιμαστηκε να φυγη από την αγορα.Φευγεις λοιπον;τον ρωτησε ο αναπηρος.Ναι τελειωσα πια τη δουλεια μου.Α'Ι τωρα θα κανεις αγαπη να με πας ως το σταυροδρομι κι' από κει φευγεις για την ερημο,ειπε παλι παρακαλεστικα ο παράξενος γερος.Ο αγαθωτατος Αγαθων τον φορτωθηκε στην πλατη και με πολλη δυσκολια τον μετεφερε εκει που του ζητουσε γιατι ητο κατάκοπος από την εργασια της ημερας.Σαν εφτασαν στο σταυροδρομι κι' ετοιμαστηκε αποθεση κατω το ζωντανο φορτιο του,ακουσε γλυκια φωνη να του λεγη' Ευλογημένος να εισαι, Αγαθων,απο τον Θεον και στη γη και στον ουρανο.
Εσηκωσε τα ματια ο Οσιος να ιδη εκεινον που του ωμιλουσε.Ο δηθεν γερος ειχε γινει πλεον αφαντος γιατι ητο αγγελος σταλμένος από τον Θεον να δοκιμαση την αγαπη του Οσιου.