Αρχείο
Αρχείο
- Φεβρουαρίου 20215
- Ιανουαρίου 20219
- Δεκεμβρίου 202027
- Νοεμβρίου 202030
- Οκτωβρίου 202030
- Σεπτεμβρίου 202022
- Ιουλίου 20203
- Μαΐου 202020
- Απριλίου 202010
- Μαρτίου 20203
- Φεβρουαρίου 20207
- Ιανουαρίου 20208
- Δεκεμβρίου 20197
- Νοεμβρίου 201914
- Οκτωβρίου 201924
- Σεπτεμβρίου 201925
- Αυγούστου 201958
- Ιουλίου 201989
- Ιουνίου 201973
- Μαΐου 201934
- Απριλίου 201979
- Μαρτίου 2019122
- Φεβρουαρίου 2019193
- Ιανουαρίου 2019222
- Δεκεμβρίου 2018228
- Νοεμβρίου 2018212
- Οκτωβρίου 2018212
- Σεπτεμβρίου 2018116
- Αυγούστου 201839
- Ιουλίου 201821
- Ιουνίου 201811
- Μαΐου 201828
- Απριλίου 201815
- Μαρτίου 201819
- Φεβρουαρίου 201862
- Ιανουαρίου 201844
- Δεκεμβρίου 201725
- Νοεμβρίου 201718
- Οκτωβρίου 2017118
- Σεπτεμβρίου 201725
- Αυγούστου 201730
- Ιουλίου 2017218
- Ιουνίου 2017302
- Μαΐου 2017182
Ο ΑΒΒΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣμε μερικουςακομη αδελφους επηγαιναν να επισκεφθουν καποια πολύ μακρινη σκητη.Περπατωντας νυκτωθηκανε κι' ο Μοναχος που τους ειχαν δωσει για οδηγο εχασε το δρομο.Οι αδελφοι το καταλαβαν κι' ερωτησαν τον Γεροντα ιδιαιτέρως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πρεπει να κανωμε τωρα,Αββα;Αν εξακολουθησωμε να προχωρούμε,κυνδυνευουμε να χαθουμε σ' αυτην εδώ την απεραντη ερημο.
Αν δειξουμε πως καταλάβαμε ότι εχασε το δρομο θα ντραπη και θα στενοχωρεθη ο αδελφος ,ειπε ο αγαθος Γεροντας.Θα προφασιστω καλυτερα πως είμαι κουρασμένος και δεν μπορω να περπατησω άλλο και ας μεινωμε εδώ να ξημερωση.
Ετσι κι' εκανε για να μη λυπηση αφηρημενο οδηγο τους.