Παναγία Αγιοταφίτισσα

Ανηρ θυμωδηςπαρασκευαζει μαχας,μακροθυμοςδ δε και την μελλουσαν καταπραυνει[ παροιμ. ιε΄18] Ο Θυμώδης ανθρωπος. Τον συναντωμεν παντου εις το γραφειον,εις το κατάστημα,εις το εργαστηριον, εις τα κτηματα,προ παντων δε εις το σπιτι Όλα σχεδόν του πταιουν.Εις όλα ευρισκει αφορμην.δια να ταραχθη ο ιδιος, αλλα να ταραξη και την ειρηνην των αλλων.Δεν ημπορεί να συγκρατηση τον εαυτον του.Δεν περιμενει να σκεφθη και να κρινη με ψυχραιμιαν.Τον αρπαζει ο θυμος,τον συγκλονιζει,τον αγριευει,τον καμνει εξω φρενων.Ειναι ετοιμος να δημιουργηση επεισοδια, να υβριση, να κτυπηση,δια να ξεθυμανη.Και ας συγκρινωμεν τωρα τον θυμωδη με τον ανθρωπον της μακροθυμιας και της πραοτητος.Ενω ο θυμώδης δημιουργει λογομαχιας και συγκρούσεις με αποτελέσματα παντοτε θλιβερα ο ανθρωπος της υπομονης και της πραοτητος κατορθωνει να προλαμβανη όλα αυτά.Κατορθωνει να σβηνη την πυρκαιαν του θυμου,να διορθωνη τον παρεκτρεπομενον,να επαναφερη την γαληνην και αρμονιαν,να γινεται αγγελος ειρηνης και ενοτητος,συμφιλιωσεως κ

Ψαλμος 33 Ευλογησω τον Κυριον εν παντι καιρω,διαπαντος η αινεσις αυτου εν τω στοματι μου.εν τω Κυριω επαινεθησεται η ψυχη μου ακουσατωσαν πραεις και ευφρανθητωσαν.μεγαλυνατε τον Κυριον συν εμοι,και υψωσωμεν το ονομα αυτου επι το αυτό.εξεζητησα τον Κυριον και επηκουσε μου και εκ πασων των θλίψεων μου ερρυσατο με προσελθετε προς αυτόν και φωτισθητε, και τα προσωπα υμων ου μη καταισχυνθη.ουτος ο πτωχος εκεκραξε,και ο Κυριος εισηκουσεν αυτου και εκ πασων των θλίψεων αυτου εσωσεν αυτόν.παρεμβαλει αγγελος Κυριου κυκλω των φοβούμενων αυτόν και ρυσεται αυτους.γευσασθε και ιδετε ότι χρηστος ο Κυριος μακαριος ανηρ,ος ελπιζει επ[ αυτόν.φοβηθητε τον Κυριον παντες οι αγιοι αυτου,οτι ουκ εστιν υστέρημα τοις φοβουμενοις αυτόν πλούσιοι επτωχευσαν και επεινασαν,οι δε εκζητουντες τον Κυριον ουκ ελαττωθησονται παντος αγαθου δευτε τεκνα,ακουσατε μου φοβον Κυριου διδαξω υμας.τις εστιν ανθρωπος ο θελων ζωην,αγαπων ημερας ιδειν αγαθας?παυσον την γλωσσαν σου από κακου και χειλη σου του μη λαλησαι δολον.ε

Ψαλμος 32 Αγαλλιασθε, δικαιοι, εν Κυριω τοις ευθεσι πρεπει αινεσις. εξομολογεισθε τω Κυριω εν κιθαρα,εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλατε αυτω.ασατε αυτω ασμα καινον,καλως ψαλατε αυτω εν αλαλαγμω.οτι ευθυς ο λογος του Κυριου,και παντα τα εργα αυτου εν πιστει.αγαπα ελεημοσυνην και κρισιν ο Κυριος του ελεους Κυριου πληρης η γη.τω λογω του Κυριου οι ουρανοι εστερεωθησαν και τω πνευματι του στοματος αυτου πασα η δύναμις αυτων συναγων ωσει ασκον υδατα θαλασσης,τιθεις εν θησαυροις αβυσσους.φοβηθητω τον Κυριον πασα η γη απ΄αυτου δε σαλευθητωσαν παντες οι κατοικουντες την οικουμενην.οτι αυτος ειπε και εγενηθησαν,αυτος ενετειλατο και εκτισθησαν.Κυριος διασκεδαζει βουλας εθνων,αθετει δε λογησμους λαων και αθετει βουλας αρχοντων.η δε βουλη του Κυριου εις τον αιωνα μενει, λογησμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν.μακαριον το εθνος,ου εστι Κυριος ο Θεος αυτου,λαος,ον εξελεξατο εις κληρονομιαν εαυτω.εξ ουρανου επεβλεψεν ο Κυριος,ειδε παντας τους υιους των ανθρωπων.εξ ετοιμου κατοικητηριου αυτου

Ψαλμος 31 Μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι.μακαριος ανηρ, ω ου μη λογισηται Κυριος αμαρτιαν, ουδε εστιν εν τω στοματι αυτου δολος. ότι εσιγησα, επαλαιωθη τα οστα μου από του κραζειν με ολην την ημεραν.οτι ημερας και νυκτος εβαρυνθη επ΄εμε η χειρ σου, εστραφην εις ταλαιπωριαν εν τω εμπαγηναι με ακανθαν. την αμαρτιαν μου εγνωρισα και την ανομιαν μου ουκ εκαλυψα ειπα εξαγορευσω κατ΄εμου την ανομιαν μου τω Κυριω και συ αφηκας την ασεβειαν της καρδιας μου.υπερ ταυτης προσευξεται προς σε πας οσιος εν καιρω ευθετω πλην εν κατακλυσμω υδατων πολλων προς αυτόν ουκ εγγιουσι.συ μου ει καταφυγή από θλίψεως της περιεχουσης με το αγαλλιαμα μου, λυτρωσαι με από των κυκλωσαντων με.συνετιω σε και συμβιβω σε εν οδω ταυτη, η πορευση, επιστηριω επι σε τους οφθαλμούς μου.μη γινεσθε ως ιππος και ημιονος,οις ουκ εστι συνεσις εν κημω και χαλινω τας σιαγονας αυτων αγξαις των μη εγγιζοντων προς σε.πολλαι αι μαστιγες του αμαρτωλου,τον δε ελπιζοντα επι Κυριον ελεος κυκλωσει.ευφρ